Madenler, fabrikalar… Bir çocuğun bulunması gereken en son yerler, değil mi? Şimdi sizi 1900‘lerin Amerika’sına götürüyoruz. Lewis Hine‘ın objektifinden sanayinin çarkları arasında harcanıp kaybolan çocukların dünyasına kısa ama sarsıcı bir yolculuğa çıkıyoruz. Ulusal Çocuk İş gücü Komitesi (National Child Labor Committee) tarafından görevlendirilmiş Lewis Hine Amerika’nın pek çok yerinden farklı endüstrilerde çalışan ve yaşları 5’e kadar inen çocukların fotoğraflarını çekerek ülkedeki çocuk iş gücünün bir resmini çiziyor.
Vaktinden önce olgunlaşmış, korkmuş yüzler, makinalarda yaralanmış eller, kir pas içinde kalmış kıyafetler… İşin acı tarafı ise bu tablonun geçmişte kalan kötü bir dönemden ibaret olmaması. Hine’ın fotoğraflarına, bir yerlerde hala sefalet içinde çalışan çocukların olduğunu bilerek bakalım.

3 kardeş: 9 yaşındaki Salvatore (en önde), 11 yaşındaki sakat Joseph ve ikisi arasında duran 13 yaşındaki Lewis.

13 yaşındaki Willie Bryden madenden çıkan işçiler için kapıyı açık tutuyor. Duvarlar içeriyi biraz olsun aydınlatması için beyaza boyanmış. Willie burada, yerin 150 metre altında 4 ay çalıştı. 16 Ocak’ta Willie’yi evde hasta buldum. Annesi onun 13 yaşında olduğunu kabul etti, Temmuz’da 14 olacaktı. 4 ay önce madenin patronu Willie’nin babasına oğlunu işe alabileceğini söyledi. Yaşını 16 gösterdiler. Willie’nin babası ve abisi de madenci. (Pittston, Pansilvanya)

15 yaşındaki Vance’nin tek işi burada tüm gün bekleyip arabalar geldiğinde kapıyı açıp kapatmaktı. Madende günde 75 cente 10 saat çalışırdı. (Batı Virginia)

Haftada 3 dolara bir çorap atölyesinde çalışan 11 yaşındaki kız çocuğu. Scotland Neck, Kuzey Carolina

6 yaşındaki Amos and 4 yaşındaki Horace güneşin doğuşundan batışına dek tütün tarlalarında çalışırken. (Warren County –Albaton, Kentucky)

11 yaşındaki pamuk toplayıcısı Callie Campbell: “Hayır bu işi çok da sevmiyorum.” ( Potawotamie County, Oklahoma)
[demilked aracılığıyla]Başka N’olmuş: Giydiğimiz kıyafeti yapan işçinin korkunç çalışma koşullarını söyleyen etiketler