Bir an için annenizin (hatta “biricik anneciğiniz”in) de karanlık bir tarafı olabileceğini düşündünüz mü? Susan Copich “Domestic Bliss” (Evdeki Mutluluk) adlı fotoğraf serisinde bir anne olarak işte o karanlık tarafını fotoğraflıyor.
Dansçı ve oyuncu olan Copich hayatında, ajansının aramayı kestiği; bebeklerinin büyüyüp kendi fikirleri olan çocuklara dönüştüğü; evliliğinin parlak günlerinin sona erdiği ve artık orta yaşlı bir kadın olduğunu hissettiği bir döneme gelmiştir. Onun deyimiyle “annelik görevini yaparken akıl sağlığını da koruyabilmek için” aldığı sayısız fotoğraf dersinin birinde Cindy Sherman‘ın işlerini incelerler ve Copich o an kamerayı kendine çevirmeye karar verir.
Copich “Domestic Bliss”le ilgili “Benimle tanıştığınızda görünüşte çok neşeli bir yaradılışım vardır. Ama farklı zamanlarda depresyonu ve endişeyi hissettiğim bir iç dünyam var. Uzun yıllar bunu küçük bir topun içine koydum, şimdiyse keşfetmeye karar verdim. Bu duyguları dışarı çıkarmak ve onlara ışık tutmak çok eğlenceliydi.” diyor.
[Susan Copich ve Design Taxi aracılığıyla]