Bir akşam, anne ve baba 3 yaşındaki kızlarıyla yemek masasında oturmaktadır. Derken annenin ağzından “Kızım lütfen şu ayak parmaklarının arasına spagetti sokma” sözleri dökülür. İşte o sözlerle karı koca bir anda “ne hallere geldik biz arkadaş” diye düşünmeden edemez. Martin Bruckne‘ın hikayesi tam da budur. Kızları Harper Grace doğduktan sonra ağızlarından garip garip laflar çıkmaya ve kızlarından hayatlarında duymadıkları tuhaflıkta şeyleri duymaya başlarlar. Yaratıcı baba Bruckne de adeta çocuk aklının gidebileceği yerleri göstermek için bir illüstrasyon serisine imza atar. 3 yaşındaki kızının, karısının ve kendisinin söylediği komik, tuhaf lafları illüstrasyonlara çevirir.
“Spider-man’i seviyorum, sadece artık onu görmek istemiyorum.”
Martin Bruckne yaptığı illüstrasyonları “Spaghetti Toes” (Spagetti Ayak Parmakları) adındaki Tumblr sayfasında topluyor. Yetmiyor, üzerine bir de kitabını çıkarıyor. Gülmeniz garanti fakat illüstrasyonlara baktıktan sonra çocuk yapmak isterseniz mesuliyet kabul etmiyoruz.
“Canavarlar da saçını tarıyor mu?”
“Baba, beyinlerimi yemek için mi burdasın?”
“Midem kötü adamlar gibi hissediyor.”
“Baba, Batman kaka yapmakla ilgili zor zamanlar geçiriyor.”
Başka n’olmuş: Anneler çocuklarının yaptığı en iğrenç şeyleri yazdı. Siz çocukluğunuzda neler yaptınız?
“Bu pastırmalar çok havalı.”
“Seni seviyorum prenses baba.”
“Beynim yemek yapmayı bitirmedi.”
“Yapacak çok fazla işim var ama tek yapmak istediğim süper kahramanların kaka yaparkenki resmini çizmek.”
“Neden sosisli sandviçlere bağırıyorsun?”
“Dirseğimin burkulmuş bir bileği var.”
“Kalbim pek iyi hissetmiyor.”
“‘Anne suyu’ndan biraz alabilir miyim?”
“Anne, hala kızgın kaşlarını mı giyiniksin?” (Annenin kaşları – Uzak durun!!! Mutlu/Üzgün/Kızgın/Aç/Yorgun/İlgisiz/Heyecanlı/Huysuz)
“Gidip Noel Baba’nın boynuna oturmaya hazırım.”
“Makyajı severim ve kötü adamları severim.”
“Bu meyve suyu kaderine terk edilmiş.”
