İnsanın iyilik yapma ve iyilik görmeyle imtihanı bir türlü bitmiyor ne yazık ki. Nihayet empati kurmak gibi gayet basit ve insani olan bir şeyi bile köreltmeyi başardı. Peki sonuç ne oldu? Önce insanı, canlıların en tepesinde; sonra da kendimizi insanların en tepesinde sandık. Dayanışma, yardımlaşma, konuşma, birbirini anlama zahmetli konular haline geldi. Halbuki bak, nasıl da basit olabiliyormuş.
Mason Wartman, Aralık 2013′te Wall Street’te finansçı olarak çalıştığı işini bırakıp doğduğu yer olan Philadelphia‘ya döndü. Burada annesinin adını verdiği Rosa’s isimli bir pizzacı açtı. 1 dolara şahane ve taze pizzalar sattığı için Rosa’s kısa sürede evsizlerin de uğrak yeri oldu.
Bir gün bir müşteri aldığı pizzanın parasını öderken Wartman’a fazladan 1 dolar verdi. Wartman’dan bu parayla kapıdan girecek ilk evsize bir pizza vermesini rica etti. Bunun üzerine Wartman bir post-it e gülen surat çizip duvara yapıştırdı. Bunu ihtiyacı olan birine verilecek bedava dilimin göstergesi olarak asmıştı. Bundan ilham alan Wartman dükkanda yeni bir uygulama başlattı: “İlerisi için öde“.
Şimdi gelen birçok müşteri fazladan birkaç dolar bağışlamak istiyor. Bu yöntem sayesinde geçtiğimiz 10 ay içerisinde 8000 dilim pizza bağışlandı. Günde ortalama 30-40 dilim bağışlanıyor. Dükkanın duvarlarıysa rengarek post-it ve kağıtlarla doldu. Bağış yapan ve bağıştan faydalananlar tanımadan iletişim kurabildikleri insanlara, kendilerine ve ne hisettiklerine dair şeyler yazıyorlar; teşekkür ediyorlar.
Wartman bu uygulamadan sonra evsizlere yardım etmenin başka yollarını da aradı. Şimdi üzerinde Rosa’s ismi olan tişörtler ve sweatshirtler satılmaya başladı. İnsanlar bir tişört satın alarak 7 dilim pizza bağışlamış oluyorlar. Bir sweatshirt alarak ise bir evsizin sweatshirt sahibi olabilmesini sağlıyorlar.
Bazen bir dilim pizza pek çok şeyi değiştirebiliyor.
h/t: mymodernmet