Houston, A.B.D.’de siyah mutlu bir Labrador köpek yaşıyordu: Duke Roberts. Birkaç sene önce köpeklerde yaygın olarak görülen kemik kanseri nedeniyle bir bacağını kaybetti Dukey. Ancak ardından kanser vücudunda yayılmaya devam etti. Roberts ailesi bir gün Dukey’i uyutmak zorunda kalacağının artık farkındaydı.
Dukey’in sahibi Jordan Roberts 7 Temmuz 2014 gününe veterinerden ötenazi uygulaması için randevu aldı. O gün geldi çattı. Jordan fotoğrafçı ve bir köpek sever olan arkadaşı Robyn Arouty‘den özel bir ricada bulundu. Ondan Dukey’nin son anlarını fotoğraflamasını istedi. Roberts ailesinin o özel gününden duygusal karelere göz atmadan önce yanınıza bir kağıt mendil almanızda fayda olabilir.
Bugün, öldüğüm gündür. Ben Duke Roberts.
Önce bir sürü hamburger yedim. Sağlam bir parti verdik.
Güldüm.
Burayı ne kadar çok özleyeceğimi düşündüm.
Hemen yandaki evde yaşayan ikiz arkadaşlarım geldi. Bir ara hamburgerlerimden birini almayı isteyip istemedikleri soruldu. “Hayır teşekkür ederiz, biz Dukey’nin hamburgerini almayız!” dediler.
Veterinerin gelmesini beklerken Kristen yürüyüşe çıkacağımızı söyledi.
Hemen sokağın sonundaki su parkına gittik. Islandık.
Gülmeyi hiç unutmadık.
Bütün kuralları çiğnedik!
Çocukların uzaktan gelen seslerini dinledim. Evdeki iki yavrumu düşündüm. Onlara bakmayı çok seviyordum.
Rahatlamam gerekiyor.
Hiç acımadı. Tümör çok büyümüş olsa bile…
Bugünün her anında sevgiyi hissettim. Sadece sevgiyi…
Veda etmedim, edemedim. “Görüşürüz” diyebildim.
Fotoğraflar: Robyn Arouty