1950‘lerin başında LIFE dergisi Fagan adında bir aslanın haberini yaptı. Hikayenin dergide yer almasının sebebi, ordunun Fort Ord, Kaliforniya‘da görev yapan 24 yaşındaki bir erinin kedisi sebebiyle ordudan 14 günlük izin istemesiydi. Kedi derken baya baya aslandan bahsediyoruz.
Floyd C. Humeston adındaki bu er Fagan adındaki aslanını henüz yavruyken beslemeye başlamış, dişlerini fırçalayarak, tüylerini tarayarak büyütmüştü. Hatta Humeston, Fagan’ın İngilizce Almanca bazı abuk subuk sözleri anladığını ve homurdanarak kükreyerek karşılık verdiğini söylüyordu. Humeston’ın derdi kendisi ordudayken biraz büyük boyutlardaki kedisine bakabilecek birilerini bulmaktı. Tahminen, komşuya bırakmak imkansız olduğundan…
Bundan beş ay sonra LIFE dergisinde “Korkusuz Fagan Hollywood’a Gidiyor” diye başka bir haber yayınlandı. Derginin bir önceki haberinde hikayeyi okuyan M-G-M yapımcısı Sidney Franklin Jr. “Bundan on nümero film olur.” diye düşünüp Fagan’a talip olmuştu. Bu sırada Fagan Monterey Humane Society’deki kafesinin parası ödenemediğinden Ohio’daki bir sirke verilmek zorunda kalmıştı. Burada ona sahibi Humeston’la olan bağı unutturulmaya çalışılıyordu.
Hollywood tarafından keşfedilen Fagan senaryosunu Charles Lederer’in yazdığı, Stanly Donen‘in yönettiği, Janet Leigh ve Carleton Carpenter‘in oynadığı 1952 yapımı “Fearless Fagan” (Korkusuz Fagan) filminin yıldızı oldu.
Tüm bu hikaye boyunca aklımızdan çıkmayan sorular ise bu aslanın şehirde ne işi olduğu ve bir kişinin bakımına nasıl bırakılabildiği. 1950’ler Amerika’sında sanırım hayat biraz farklı…
